Ay ile gün dil çengine durdular

Ay ile gün dil çengine durdular
Güneş der ki ben veririm ziyayı
On iki kuleden tîg gösterende
Hep garrâ eylerim kamu dünyâyı

Ay der ki gel canım düşme inada
Üstümüzde hâzır nazır ol Huda
Çırâğımsın benden geldin âbâda
Böyle benlik ile görme dâvayı

Güneş der ki edeb erkânın tanı
Ne güne çırak ettin sen beni
Gel bakam şahidin isbâtın hani
Beyhude kendine verme payeyi

Ay der ki ol Hakk'ın fermam geldi
Cebrail kanadıyla alnımı sildi
Nice bin hezârân nurumdan aldı
Bakmaz mısın yüzümdeki karaya


Güneş der ki sende çarhın durağı
Boynumdan kesilmez torbanın bağı
Her bir şer işlerin sensin yatağı
Zulmetin tûfânı alır semân

Ay der ki neşterin suçu bendedir
Üçlerin Beşlerin vechi bendedir
Beş vakit namazın üçü bendedir
Zâhidler cehr ile okur imlâyı

Gün der ki alâmet hep sende olur
Sofular aldanır zikrinden kalır
Abdestli yollarım cenabet gelir
Nice bir edersin sen bu rüsvâyı

Ay der ki bu hüner sende var mıdır
Adet midir töhmet midir âr mıdır
Mevlâ'nın emridir ayıp kâr mıdır
Kavuşturanı o Mecnün'a Leylâ'yı

Güneş der ki ben binende atımı
Zer dağıtıp sevindireni yetimi
Yetmiş iki millet söyler medhimi
Lâhorî şal kuşatıram semâyı

Ay der ki şol şehr-i sıyâm bendedir
On bir ay içinde sultân bendedir
Leyl-i Kadir aziz bayram bendedir
Hakk'a tâlib olan verir salayı

Güneş der ki ben kılanda işaret
Gün-be-gûn kemâle gelir nebatat
Cümle çiçeklere verir nezâket
Al yeşile gark eylerim sahrayı

Ay der ki bendedir gaflet bârları
Dünyâya taptırmam tamahkârları
Mehenge vururam cevherdârları
Fark ederim şem'a yanan şeydâyı

Güneş der ki ben sahrada bir gülüm
Gül dalında öten şakır bülbülüm
Senin gibi hiç hilebaz değilim
Mansıba vetirem yoksulu bayı

Ay der ki elverir bu cevr ü cefâ
Bende doğdu Fahr-i Alem Mustafâ
Edeb elde iken geri dur yoksa
Kurarım başına ceng ü kavgayı

Güneş der ki çâr yanım yay ile oktur
Kargı mızrak süngü sancağım çoktur
Cihanı dolansan siperim yoktur
Getirem başına türlü belâyı

Ay der ki bu kadar varma ileri
Beş yüz bin ordu yıldız askeri
Dâmânımdan gösteririm neşteri
Kanın bulandırır yedi deryayı

Güneş der ki tığlarım burca düzülür
Askerin hıradır tutmaz ezilir
Su görünür teyemmümler bozulur
Sana öğretirim "lâ"yı "illâ"yı

Ay der ki imdadım yetirir Allah
Ölünceye kadar çalarım billah
Usta çırağına etmez eyvallah
Sana ben vermişim rütbe payeyi

Gün der ki "es-sulhü seyyidi'l-ahkâm"
Ne sensiz ne bensiz olur subh ü şâm
Sana baş eymezdim hasıl-ı kelâm
Pek yüce kapıya kıldın şekvayı

Ay der ki deveden büyük fil vardır
Bizleri halkeden Ganî Settâr'dır
Aslımız kardaştır nurumuz birdir
İnanmazsan yoklatalım künyeyi


Gün der ki bilmedim gel barışalım
Ay der ki efendim helâllaşalım
Gün der ki hâl hatır sor konuşahm
Ay der ki edelim hamd ü senayı

Hamdülillah sana ey Ganî Sübhân
Ay ile gün barıştılar bî-gümân
Dîdârın arzular Celâli üryan
İster bu derdine senden devayı