Page 301 - Gülden Bülbüllere Altin Silsile - Abdurrahim Reyhan Erzincani

Gülden Bülbüllere

Daim cezbederler me’vâya bizi
Yani bu cemaati buraya toplamışsa kim toplamış? Bizim Şeyh
Efendimiz. Dede Paşa Hazretleri. Onunla tanıdık birbirimizi. O
zaman demek ki bu günahkâr, Abdurrahim konuşmuyor. Abdurra-
him ne demek? Rahim’in kulu demek. Bu günahkâr, Rahim’in kulu
konuşmuyor. O hâlde konuşturan kim oluyor? Sizin arzunuz. Sonra
Mübarek Dede Paşa’nın bize zâhirde olan bir emri var. Bir de ma-
neviyatta da bizim ruhumuz ondan alıyor. O bizim ruhumuza veri-
yor gücü, kuvveti, ilmi, bilgiyi. Konuşturan o oluyor. Biz konuş-
muyoruz. Onun için bir kelâm-ı kibârda:
Ey birâder sözlerime tut kulağ
Sanma anı söyleyen dil ya dudağ
Hey dinleyenler diyor, sanma ki bunu dil, dudak konuşuyor.
Bunu ruhu konuşuyor. Ruhu kim? Ruhu, rabıtasıdır.
Efendim, sultanım, ruhu revânım
Vermezem terkini bin can olursa
Ne mümkün ayrılmaz çıksa da cânım
Âlemde kâinat düşman olursa