Page 13 - Gülden Bülbüllere Tasarruf - Abdurrahim Reyhan Erzincanî
P. 13
Abdurrahim Reyhan Hazretleri
Nakşıbendî Tarikatı’nın Hâlidî kolunun Erzincan Şubesi’nin dör-
düncü şeyhi ve Altın Silsile’nin otuz sekizinci halkası olan Seyyid
Abdurrahim Reyhan Hazretleri 1930 yılında Erzincan’ın Karakaya
(Keleriç) beldesinde dünyayı teşrif etmişlerdir. Babası Emiroğulları
sülalesinden Seyyid Hoca Hüseyin Efendi, annesi ise Saliha hatun-
lardan keşif ve keramet sahibi Tubi Hanım’dır.
Hoca Hüseyin Efendi âlim ve fazıl bir şahsiyet olup Şeyh Mu-
hammed Beşir el-Erzincanî Hazretleri’nin en büyük oğludur. Mu-
hammed Beşir Hazretleri ise Hâlidî kolu’nun Erzincan Şubesi kuru-
cusu Şeyh Muhammed Sâmî (Pîr-i Sâmî) Hazretleri’nin halifesidir.
Abdurrahim Reyhan Hazretleri’nin yaşadığı bölge pek çok tasav-
vuf büyüğünün mührünü taşıyan ve erenler yatağı olarak bilinen bir
bölgedir. Çocukluğundan itibaren çevresince çok sevilip sayılan Ab-
durrahim Reyhan Hazretleri sahip olduğu güzel ahlak nedeniyle
“Abdurrahim Efendi” şeklinde anılmaya başlanmıştır.
Babası Hoca Hüseyin Efendi dedesi Erzincanlı Nakşî Şeyhi Mu-
hammed Beşir Efendi ile Otlukbeli ve Tercan’daki dergâhlarda kal-
mış ve orada şeyhine ve ihvanlara hizmetlerde bulunmuştur. Daha
sonra Keleriç’e göçerek bağcılık ve tarımla uğraşmıştır. Abdurrahim
Reyhan Hazretleri on dört yaşında iken altı kardeşi ile birlikte yetim
kalmıştır. Çok farklı bir çocukluk dönemi geçiren Abdurrahim Rey-
han Hazretleri akranları değişik oyunlar oynarken günlerini kitap
okumakla ve tefekkürle geçirmiştir.
Ailesinin geçimini sağlamak için bir yandan babasından tevarüs
eden bağcılık ve tarım işlerini yürütmüş, diğer yandan da marangoz-
luk yapmıştır.
Askere gittiğinde, daha önce okula gitmediği hâlde, güzel ahlakı
ve güven verici kişiliği nedeniyle kendisine hem çavuş rütbesi ve
hem de askerî depoların güvenlik sorumluluğu verilen Abdurrahim