| 154 Her kime kim arz eyledi mahbûb-ı cemâli Giydirdi anın arkasına post-ı melali Rahm eylemedi hâlime ol afet-i şuhum Dil şehrine kayd eyleyeli Nakş-ı Hayâli Mir'ât-ı musaffa olup açılmadı ruhum Elbette olur işbu hayâlin de zevali Ağyara kılar lutfunu âşıklara kahrın Hem girye-i eskime, tutar tîğ-ı celâli Bilmem dahi çok kaldı mı cevr ile cefâsı Kaşım gibi kaddim büküben kıldı hilâli Âşıklara dostun sitemi şehd ile şeh-dâb Dönmem yüzümü eylese bin ceng ü cidali Hem hanesi hem ni'meti mihmânîdir anın Bilmem neden İster bu hisâb ile suâli Hem fâ'ili mef'ûlü O'dur gayriyi bilmem Bu halk-ı cihanın ya nedir kîl ile kâli Halk eyleyüben arada bir cüz'î muhabbet Hep fitne demiş sevdiğin evlâd u ıyâli Yandı bu yürek hasret-i hicran âteşinden Gayrı dahi sabr etmeğe kalmadı mecali Vuslat diledikçe beni ferdaya düşürdü Maksûdu nedir anlamadım ben bu meali Hem serverimiz olmuş iken Hazret-i Sâmî Elbet içirir bizlere de âb-ı zülâli Kayd eylemiş akrebde benim kevkeb-i bahtım Salih çalıyor boş yere bir kuru kavalı |
Mahbûb-ı Cemâl = Cemâl, didar sevgisi. Post-ı melal = Gam, sıkıntı postu, böyle gamlıolma hali Âfet-i şuh = Tatlı belâ, sevgili. Mir'ât-ı musaffa = Saf ayna, tertemiz aynı Zevali = Sonu, yokluğu. Agyâr = Eller, yabancılar. Hem girye-i eskime, tutar tîğ-ı celâli = Hem akan göz yaşıma (karşı) celâl kılıcını gösterir. Kadd = Bel,boy. Şehd İle şeh-dâb = Oğul balı. Cangücidal = Harp ve kavga Mihmân = Misafir. Fâ'il-meful = işi yapan ve yaptran. Kil ile kal = Dedikodu. evlâd u ıyâli = Çocukları ve karısı. Ferdâ = Yarın,sonraya. Âb-ı zülâl = Öz su (Kavuşmanın tadı). Kevkeb-i baht = Yıldız. |