31

Ey nefha-i cân bülbülü gizleme cânân sendedir
Aratma gel ehl-i dili ol gül-i handan sendedir

Düştün anâsır bendine aldandın anın fendine
Şehr-i hakîkat semtine cezb ile devrân sendedir

Emmâre nefsin sözleri dönderdi Hak'dan yüzleri
Dîv-i recîmden bizleri kurtar ki meydân sendedir

Râh-ı hakîkat rehberi şâh-ı velayet serveri
Kıl kâmyâb bu kemteri her türlü ihsan sendedir

Kesretten erip vahdete mir'ât olupsun Hazrete
Bizi eriştir vuslata hem peyk-i Rahman sendedir

Bahrü'l-hayâtın âbısın âşıkların mihrabısın
Şehr-i ulûmun babısın esrâr-ı bürhân sendedir

Kenzü'i-hakâyık mahremi cemü'i-meşâyih ekremi
Bu kâinatın efhamı mühr-i Süleyman sendedir

Yüzüne çekmişsin nikâb kimden edersin ihticâb
Ey mazhar-ı âlî-cenâb şems-i şebistân sendedir

Nutkun Mesîhâ'nın demi âşıkların olmaz gamı
Sun bizlere câm-ı Cem'i bu denlü atşân sendedir

Yoluna bu canım feda aşkın bana olsun gıda
Ey Sâmî-yi nûr-ı Huda derdime derman sendedir

Aşkına cümle pîrlerin gönder hakîkat şîrlerin
Kahr et bu nefsim askerin emr ile ferman sendedir
Netha = Üfürme, soluk.

Ehli dil = Gönül ehli, güzel adam.

Güli handan = Gülen, güler gibi, açılmış gül.

Anasır bendi = Madde alemini meydana getiren dört unsur; toprak, su, hava, ateş.

Fend = Yalan, dolan.

Emmâre nefs = Emreden nefis.

Div-i recim = Şeytan, dev.

Rah-ı hakikat = Hakikatyolu.

Şâh-ı velayet = Velayetin şahı.

Server = Baş, başkan.

Kâmyâb = Arzusunaulaşmış.

Kemter = Aşağı, bayağı.

Kesret Çokluk.

Mirat Ayna.

Vuslat = Ulaşma, kavuşma.

Peyk-i Rahman = Allah'ın habercisi.

Bahrül hayatın âbı = Hayat denizinin suyu.

Mihrâb = Kıble, yöneldiği yer.

Şehr-i ulûmun babı = İlimler şehrinin kapısı.

Esrâr-ı burhan = Sırların delili, hücceti.

Kenzül-hakâyık = Hakikat hazinesi.

Cemü'l-meşâyih = Şeyhlerin tamamı.

Ekrem = Çok keremli.

Efham = Çok ulu, pek yüksek.

Nikâb = Örtü.

Ihticab = Saklanma, örtünme

Ali cenab = Vakar ile yardım eden.

Şems-i şebistân = Gece güneşi, ışık.

Nutk = Söz, sohbet

Mesîhâ = Hz.lsa(a.s.)

Dem = Soluk, nefes.

Cam-ı cem = Burada (aşk ve muhabbet).

Bu denlü atşân = Bu kadar susamış kişi.

Şirler = Arslanlar.

Ferd ü Samed = Kimseye ihtiyacı olmayan (Allah'ın srfa-t).