42 "Küntü kenz" in mebdeinden aşk u sevda "Hû" çeker "Lâ"yı iskât eyleyenler dâim illâ "Hû" çeker Can kulağın tut basîret gözlerin aç müddeî Her bir eşyanın yüzünden her bir esma "Hû" çeker "Ahsen-i Takvîm" rumuzu "Alleme'l-esmâ" durur Kâinatın zübdesi Mahbûb-ı Mevlâ "Hû" çeker Çık anâsır gömleğinden gir hüviyyet şehrine (1) Yek nefes kılmış ihata zîr ü bâlâ "Hû" çeker (2) Hâki bâdı âbı âteş sen ne sandın zâhidâ (3) İsm-i a'zamdır bular nakş-ı dilârâ "Hû" çeker (4) Mekteb-i irfana gir oku hakîkat dersini "Kâf u nûn" un menşeinden kûh u sahra "Hû" çeker (5) Kâbız ismin mazharıdır bil bu hâkin aslını (6) Kabza-i kudrettedir leyi ü nehâr "Hû" çeker (7) Mazhar-ı Hayy olduğiyçün âb u bâdın aslı bil Nefha-i Rahmânî'den dünyâ vü ukbâ "Hû" çeker "İsm-i Rabbim" mazharı şems-i cihandır şübhesiz Âleme oldur mürebbî seng-i hârâ "Hû" çeker Nakşibendî'ler kurunca halka-i illâ-yı Hû Keşf olur arz u semâvât arş-ı alâ "Hû" çeker Hey taharetten habersiz rabıta bilmez hasis Nefha-i âdem deminden cümle derya "Hû" çeker Rabıta oldukça Sâmî Hazretine sâlikân Ravza-i tevhîd misâli cismi hep yâ "Hû" çeker Mürşid-i kâmil güneş sâlikler anın zerresi Rabıta oldukça pîre cümle aza "Hû" çeker Salihem bir benliğim var ariyettir ol dahi Anı da şeyhim alırsa ağ u kara "Hû" çeker |
"Küntü kendin mebdei = Gizli hazinenin başlangıcı. "Lâ"yı iskat eylemek = Yok demek olan "Lâ"yı kaldırmak Müddeî = İşin özünden habersiz, sözde kalanlar. Esma = İsimler. Ahsen-i Takvîm = "Biz insanı en güzel şekilde yarattık" (Tîn Suresi: 4). Alleme'l-esmâ = "Âdem'e bütün isimleri öğrettik" (Bakara Suresi: 31). Kainatın zübdesi = Varlığın özü, insan. (1) = Toprak, su, hava, ateş" kaydını bırakıp zata dahil ol. (2) = Bir nefes gibi yerler ve gökler (mahlukat) 'hû' çeker. (3-4) = "Anasır bendi" ismi azamdır, sevgilinin resmidir. (5) = "Kün" ol ve yokol emri gereği dağ ve ova'hû" çeker. (6) = Bu yeryüzü Kâbız (Kudret eli) nin görüntüsüdür. (7) = Gece ve gündüz Allah'ın tasarrufunda (Kudret eli) "Hu" çeker. Âb = Su. Bâd = Rüzgar (Hava). Nefha-i Rahman = Rahmani nefis. Ukba = Ahiret İsmi Rabbim = Rabbimin adı (Âyet). Mürebbî = Terbiye eden. Seng-i hârâ = Taş, kaya. Halka-y ılllâ-yı Hû = Zikir halkası. Keşf olmak = Açılmak. Taharet = Temizlik. Beden ve kalp temizliği. Hasis = Cimri, pis. Nefha-i âdem = İnsan nefesi. Sâlikân = Salikler ,müridler. Ravza-i tevhîd = Tevhid bahçesi. Ariyet = Emanet Ağ u kara = Beyaz ve siyah, ak ve kara. |