42

"Küntü kenz" in mebdeinden aşk u sevda "Hû" çeker
"Lâ"yı iskât eyleyenler dâim illâ "Hû" çeker

Can kulağın tut basîret gözlerin aç müddeî
Her bir eşyanın yüzünden her bir esma "Hû" çeker

"Ahsen-i Takvîm" rumuzu "Alleme'l-esmâ" durur
Kâinatın zübdesi Mahbûb-ı Mevlâ "Hû" çeker

Çık anâsır gömleğinden gir hüviyyet şehrine (1)
Yek nefes kılmış ihata zîr ü bâlâ "Hû" çeker (2)

Hâki bâdı âbı âteş sen ne sandın zâhidâ (3)
İsm-i a'zamdır bular nakş-ı dilârâ "Hû" çeker (4)

Mekteb-i irfana gir oku hakîkat dersini
"Kâf u nûn" un menşeinden kûh u sahra "Hû" çeker (5)

Kâbız ismin mazharıdır bil bu hâkin aslını (6)
Kabza-i kudrettedir leyi ü nehâr "Hû" çeker (7)

Mazhar-ı Hayy olduğiyçün âb u bâdın aslı bil
Nefha-i Rahmânî'den dünyâ vü ukbâ "Hû" çeker

"İsm-i Rabbim" mazharı şems-i cihandır şübhesiz
Âleme oldur mürebbî seng-i hârâ "Hû" çeker

Nakşibendî'ler kurunca halka-i illâ-yı
Hû Keşf olur arz u semâvât arş-ı alâ "Hû" çeker

Hey taharetten habersiz rabıta bilmez hasis
Nefha-i âdem deminden cümle derya "Hû" çeker

Rabıta oldukça Sâmî Hazretine sâlikân
Ravza-i tevhîd misâli cismi hep yâ "Hû" çeker

Mürşid-i kâmil güneş sâlikler anın zerresi
Rabıta oldukça pîre cümle aza "Hû" çeker

Salihem bir benliğim var ariyettir ol dahi
Anı da şeyhim alırsa ağ u kara "Hû" çeker
"Küntü kendin mebdei = Gizli hazinenin başlangıcı.

"Lâ"yı iskat eylemek = Yok demek olan "Lâ"yı kaldırmak

Müddeî = İşin özünden habersiz, sözde kalanlar.

Esma = İsimler.

Ahsen-i Takvîm = "Biz insanı en güzel şekilde yarattık" (Tîn Suresi: 4).

Alleme'l-esmâ = "Âdem'e bütün isimleri öğrettik" (Bakara Suresi: 31).

Kainatın zübdesi = Varlığın özü, insan.

(1) = Toprak, su, hava, ateş" kaydını bırakıp zata dahil ol.

(2) = Bir nefes gibi yerler ve gökler (mahlukat) 'hû' çeker.

(3-4) = "Anasır bendi" ismi azamdır, sevgilinin resmidir.

(5) = "Kün" ol ve yokol emri gereği dağ ve ova'hû" çeker.

(6) = Bu yeryüzü Kâbız (Kudret eli) nin görüntüsüdür.

(7) = Gece ve gündüz Allah'ın tasarrufunda (Kudret eli) "Hu" çeker.

Âb = Su.

Bâd = Rüzgar (Hava).

Nefha-i Rahman = Rahmani nefis.

Ukba = Ahiret

İsmi Rabbim = Rabbimin adı (Âyet).

Mürebbî = Terbiye eden.

Seng-i hârâ = Taş, kaya.

Halka-y ılllâ-yı Hû = Zikir halkası.

Keşf olmak = Açılmak.

Taharet = Temizlik. Beden ve kalp temizliği.

Hasis = Cimri, pis.

Nefha-i âdem = İnsan nefesi.

Sâlikân = Salikler ,müridler.

Ravza-i tevhîd = Tevhid bahçesi.

Ariyet = Emanet

Ağ u kara = Beyaz ve siyah, ak ve kara.