| 123 Umurun Hakk'a tefvîz et n'ederse ol eder yâ Hû Aradan benliğin mahv et gözet neyler kader yâ Hû Bu gaflet uykusundan kalk kamu bildiklerin bırak Cihâna bir güzelce bak gelen durmaz gider yâ Hû Düşün bir geldiğin ili ne taraftan gider yolu Kişi kazandığı mâlı çoban olur güder yahu Ne için âleme geldin ne için tutulup kaldın Yalancı nefse kul oldun seni tutmuş yeder yâ Hû Pîr-i Sâmî'ye var kardaş akıtsın gözlerin kan-yaş Sana olmazsa Ol yoldaş olursun derbeder yâ Hû Görün Salih bî-hemtâyı gezerken kûhı sahrayı Gönül buldu dilârâyı bu gavgâyı n'eder yâ Hû |
Umur = İşler. Tefviz = Havale etme, bırakma Yedmek = Elinden tırtup götürmek. Kûhu sahra = Dağ ve ova. Bîhemta = Eşsiz, bensrsiz Dilara = Sevgili. |