| 140 Azrulayıp seni deyu gelmişem İster öldür ister âzâd et meni Bu dergâhda ben muhalled kalmışam İster kurtar ister bîdâr et meni Ne hacet arz etmek hasb-i hâlimi Efendim bilirken her ahvâlimi Gizleme görmüşem sende gülümi ister güldür ister gam-zâd et meni Nakşî cemâlinden kesmem gözümü Sende buldum mâdenimi özümü İster ver Şîrîn'im güldür yüzümü İster kûhistânda Ferhâd et meni Hurûc et ihramdan ey dîn sirâcı (1) Keselim kurbânı olalım hacı Hallolsun uşşâkın hep ihtiyâcı Vuslatın indinde dilşâd et meni (2) "Ve'd-duhâ" güneşi yüzündür dilber Nûr-ı Muhammedi özündür dilber Mantık-ı Mesîhâ sözündür dilber Ka'be-i hüsnünde âbâd et meni (3) Şerîat bahrinin ummanı Sâmî Hakîkat şehrinin sultânı Sâmî Derdli âşıkların dermanı Sâmî Sevdâ-yı aşkınla mu'tâd et meni Hakikatsiz andelîbin zarına Goncasını seven bakmaz harına Yandır bu Salih'i aşkın nârına O nârın nurundan âbâd et meni |
Muhalled = Devamlı, yurt edinip kalmış. Bidâr = Asarak öldürme. Gam-zâd = Kederli, mahzun. Kûhistân = Dağ, dağlık yer. Ferhat'ın deldiği dağ. (1) = ihramdan çık ey din ışığı. (2) = Sana kavuşturup sevindir beni. "Ved-duha" = "Duna" sûresi. Duha; Kuşlukvakti. Mantık-ı mesihâ = Isa (A. S.) kelamı. (3) = Güzellik Kâbende ihya et beni. Mu'tâd = Adet haline gelmiş, tabii. Andenbin zarı = Bülbülün ağlayışı. Hâr = Diken. Nâr = Ateş. Âbâd = Şen. |