| 146 Hüsnün diyarından eyledin cüda Bize haram ettin illerimizi Kangı şükûfeye oldumsa şeydâ Koymadın sunmağa ellerimizi Meydân-ı hüsnünde oynatırsın at Ne diyardan geldin ey hûrî-sıfât Cihanın şahların hep eyiedin mât Kırdın kanat ile kollarımızı Kaşların mihrâbdır gözlerin hatîb Demlerin hayâttır leblerin tabîb Yanağında feryâd eyler andelîb Rakîbler dermesin güllerimizi Vechinde yazılmış Seb'ul-Mesânî (1) "İnnâ fetahnâ" dan verir nişanı (2) Âfitâb-ı hüsnün yandırır canı Zülfün sed eylemiş yollarımızı Hazret-i Sâmî'den giymişem tacı "Ve'd-Duhâ" yüzüdür "ve'l-Leyli" saçı (3) Olmak isteyenler f ırka-i nâcî Ziyaret eylesin pirlerimizi Yeter ettin bu Salih'e itabı Bir zaman gösterdin yevmü'i-hisâbı Şimdi arz eylersin ümmül-kitâbı Büsbütün lâl ettin dillerimizi |
Hüsnün diyarı = Güzellik diyarı. Cüda = Ayrılmış. Şükûfe = Çiçek bahçesi. Kangı = Hangi. Şeydâ = Divâne. Aşktan aklını kaybetmiş. Meydân-ı hüsn = Güzellik meydanı. Hûrî-sıfât = Cennet kızı gibi. Dem = Soluk Lebler = Dudaklar. (1) = Yüzünde Fatiha Sûresi yazılmış. (2) = "Biz sana fethi müyesser kıldık" (Fetih; 1). Âfitâb-ı hüsn = Güneş gibi güzellik. Sedd eylemek = Tutmak, çevirmek. (3) = Duhâve Leyi sûreleri. Fırka-i naci = Sünniler, kurtulmuşlar fırkası. Ehli sünnet. itâb = Azarlama Yevmü'l-hisâb = Hesap günü, kıyamet Ümmül-kitâb = Fatiha sûresi. |