149

Kulûb-ı mutmain olmak dilersen canımın canı
Sözüne kanma her canın ara bul kâmil inşânı

Kemâle ermek istersen çü "fakrî fahrî" yâd eyle
Müeddeb ol mukarreb ol şaşırma yolu erkânı

Nefi' vermez lyâl evlâd bulun kalb-i selîm içre
Aradan kend'özün mahv et bırak şöhret ile sânı

Sen kimseye dil uzatma yalancı nefsi bezetme
Elin aybını gözetme ara bul sende noksanı

Senin gördüklerin aybı velîler setr eder cümle
Düşün bir ism-i Settâr"ı olagör cümleden fânî

Türaba ver tenini canını cânâna teslîm et
Muhammed Pîr-i Sâmî'den dile derdine dermanı

Ne zühdüm var ne irfanım hemân bir benliğim vardır
Pîrimin Sâlih'iyem gözlerem babında ihsanı
Fakrı fahri = Fakirliğimle öğünürüm" hadisi.

Müeddeb-Mukarreb = Edepli yakını, mahremi.

Nefi' = Fayda.

Setretmek = Örtmek.

Settâr = Ayıpları örten (Allah'ın sıfatlarından).

Türâb = Toprak, mahviyet