149 Kulûb-ı mutmain olmak dilersen canımın canı Sözüne kanma her canın ara bul kâmil inşânı Kemâle ermek istersen çü "fakrî fahrî" yâd eyle Müeddeb ol mukarreb ol şaşırma yolu erkânı Nefi' vermez lyâl evlâd bulun kalb-i selîm içre Aradan kend'özün mahv et bırak şöhret ile sânı Sen kimseye dil uzatma yalancı nefsi bezetme Elin aybını gözetme ara bul sende noksanı Senin gördüklerin aybı velîler setr eder cümle Düşün bir ism-i Settâr"ı olagör cümleden fânî Türaba ver tenini canını cânâna teslîm et Muhammed Pîr-i Sâmî'den dile derdine dermanı Ne zühdüm var ne irfanım hemân bir benliğim vardır Pîrimin Sâlih'iyem gözlerem babında ihsanı |
Fakrı fahri = Fakirliğimle öğünürüm" hadisi. Müeddeb-Mukarreb = Edepli yakını, mahremi. Nefi' = Fayda. Setretmek = Örtmek. Settâr = Ayıpları örten (Allah'ın sıfatlarından). Türâb = Toprak, mahviyet |