| 152 Bilmem neden terk eylemiş Cânân ilini ilini Gülün görmüş lâl eylemiş Şîrîn dilini dilini Doyulmaz şîrîn sözüne Bakılmaz mahmur gözüne Perde çekmiş gül yüzüne Zülfün telini telini Muhabbet bağına girdim Hakîkat bülbülü oldum Al yanak üstünde derdim Gonca gülünü gülünü Rakîblerin sözün tutma Sakın ahdini unutma Şahım kapından redd etme Kem-ter kulunu kulunu Salih kapında bir kuldur Gedâ şahından mes'uldür Şahım Sâmî bana bildir Vuslat yolunu yolunu |
Lal = Dilsiz. Kemter = Fakir, aşağı, acil Gedâ = Dilenci, fakir. Vuslat = Ulaşma, kavuşma.. |