Page 53 - Gülden Bülbüllere 1 - Abdurrahim Reyhan Erzincani

Tasavvuf Sohbetleri -1 53

şeyin hakikati insanların kalbinde. Hakikate ulaşınca kalbindeki kalp dili de
açılıyor, manevî dil de açılıyor. Manevî kulağı da açılıyor. Manevî göz,
manevî kulak, manevî akıl, manevî el… Bunlar var ama görünmüyor. Bunlar
nerede? İnsanların kalbindedir.
İbrahim aleyhisselam Beytullah’ı Cenâb-ı Hak emretti, yaptı. Bütün
Müslümanlara bir ibadethane oldu.
Cenâb-ı Hakk’ın emri:

¾ Kim gelir burayı ziyaret ederse ben onun günahlarından geçeceğim.
Yâ İbrahim seslen. Kullarıma seslen, gelip burayı ziyaret etsinler. Öyle
sesleneceksin ki kıyamete kadar herkes duyacak o sesi ve herkes gelecek.

¾ Yâ Rabbî, benim sesim buradan şuraya ancak gider; değil kıyamete
kadar. Şimdi mevcut insanlara da ne kadar duyurabilirim ben? Yüz metre,
iki yüz metre veya bin metre ileriye gider sesim.
Cenâb-ı Hak:
“Yâ İbrahim! Sen seslen ben duyururum.” buyuruyor.
Bu ses ruhlara, tâ bizlere kadardır. Allah’ın emri daha sonra devam ede-
cek. Kıyamete kadar Allah’ın emridir. Bu ses devam edecek. İlm-i ezelîde de
Cenâb-ı Hak ruhları halk etmiş.
Elestu bi Rabbikum?
¾ Ben sizin sahibiniz değil miyim?
Biz Müslümanların ruhu “Bela” demişler. Cenâb-ı Hak “Bela” diyenlere
Hacc’ı nasip ediyor. Fakat şurasını izah edeceğim. Beytullah’ı yaptı. Cenâb-ı
Hak “seslen insanlara” dedi. “Burayı ziyaret etsinler.” İşte o zaman
İbrahim aleyhisselama tabi olanlar, kendi ümmeti olanlar geldiler. Bey-
tullah’ın etrafını tavaf ettiler veya Beytullah’ın etrafındalar. Müşrikler galip
geldiler. Yaptığı binayı İbrahim’in elinden zorla aldılar, işgal ettiler.
İnananlar müşriklerle, kafirlerle başa çıkamadılar ve üzüldüler. Zâhirdeki
güçleri de kâfi gelmiyor. Döğüştüler, savaştılar. Ama güçleri kâfi gelmedi.
Cenâb-ı Hak ne emretti:
“Yâ İbrahim, sen Beytullah’ı böyle kurtaramazsın. Sen gir uzlete. Ken-
dini halvete çek. ‘Lâ ilâhe illallâh’ zikrine devam et.” buyuruyor Cenâb-ı
Allah.
Tabii İbrahim aleyhisselam “Lâ ilâhe illallâh” zikrine devam edince,
yanında olanlar ne yapsınlar, onlar da gizlendiler. İbrahim aleyhisselam
kalbinden 39 gün bu zikre devam edince bakıyor ki kendi kalbinden öyle
avazlar, öyle sedalar geliyor. Bir tane mi yüz tane mi? Çok, daha çok. “Lâ
ilâhe illallâh”. Kırk gün olunca İbrahim aleyhisselam’ın vücudu o kadar
büyüyor ki, dünyayı istila ediyor. Kendi kalbinden, gönlünden eller çıkıyor.
Manevî eller. O eller, Beytullah’ı işgal eden kâfirleri tutup tutup atıyorlar.
Öyle bir el ki çarpıp çarpıp atıyor. Bu eller İbrahim aleyhisselam’ın
kalbinden çıktı. Fakat ümmeti o ellerin İbrahim aleyhisselam’dan çıktığını
görmüyorlar. Kâbe’den çıktığını görüyorlar. Beytullah’tan çıkıp müşrikleri
attığını görüyorlar. Sesleniyorlar:
Yâ İbrahim gel, neredesin? Beytullah’tan büyük büyük eller çıktı. Müş-
rikleri tuttu attı. Dağlara yabanlara attı. Temizlendi, kimse yok gel.