Page 94 - Gülden Bülbüllere 1 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 94
94 Gül'den Bülbüllere
Burada hüsran: amelsizlik, âhireti düşünmemek.
Bir de buyuruyor ki:
“İnsanlar uykudadır, ölünce dirilirler.”
“O işlemiş oldukları zararları bilerek işlerler.”
İnananlar içindir bu, zerre kadar hayır da işleseler, şer de işleseler, hepsi
karşılarına çıkacak. Hepsi sorulacak.
Akl-ı maadını kullananlar âhireti düşünenlerdir. İnsan sadece dünyayı dü-
şünürse akl-ı maaşını kullanmış olur. İnanan insan her ikisini de kullanacak.
Akıllı insan; dünyadaki kârını, zararını biliyorsa âhiret için de bilecek. Ama
inancı olmayanlar, onlar başka... Onlar zaten akl-ı maadlarını körlemişler,
kullanmıyorlar.
Onun için: “Dünyaya da çalışın, âhirete de çalışın.” buyuruluyor.
Dünyaya nasıl çalışacak? Bedenen çalışacak. Sanatçı, sanatını işleyecek;
ziraatçı, ziraatını yapacak. Yani geçimini sağlamak için bir kazanç sahibi
olacak. Âhirete nasıl çalışacak? Amel işleyecek. Zaten Cenâb-ı Hak bizi
âhireti kazanmak için dünyaya getirmiş. İnananlar için Âmentü geçerlidir.
Nasıl? Allah’a inanmak, meleklere inanmak, kitaplara inanmak, Resullere
inanmak. Her şeyi Allah takdir ve halk eder. Buna da inanacak. Öldükten
sonra dirilmeye de inanacak. Bu altı şarttan bir tanesine inanmamışsa onun
imanı eksik.
Meleklere inanacak. Çünkü melekler kitapları getirmiş. Kitapları kimlere
indirmişler? Peygamberlere indirmişler. Peygamberler niçin gönderilmiş? İn-
sanlar Rabb’ını tanısın, Rabb’ını bilsin diye gönderilmiş.
Ama inanmayanlar ne diyor:
“Öldükten sonra dirilmez insan.” diyorlar. “İnsan da maymundan
geldi.” diyorlar. Bu kadar varlıkları, bu kadar halkiyeti tabiattan biliyorlar.
Hâlbuki Allah “Kün” emri ile halk etti. Havada ve karada, deryada
yaşayanlar var. Bilmediklerimiz de çok, görmediklerimiz de çok. Bunların
hepsini Allah halk etti.
Kitap’ta ne buyuruluyor:
“Biz Âdem’i halk ettik. Kendi ruhumuzdan ruh üfledik.”
Kendi nurundan nur verdi. Can verdi. Bir başka kelam:
Bedensiz bir güzel gördüm efendim
İlikten damardan kandan içeru
Canan illerinden sordum efendim
Bir gizli can vardır candan içeru
Ruh demek, can demektir. Allah üflemiş.
Âdem’e ruh üfledik demesinde, Hz. Âdem’e can gelmiş. Can gelince
pıskırmış. Pıskırınca “elhamdülillah” demiş.
İnanmayanlar ne kadar akıllı olursa olsunlar, onlar İblis’in aklından. Ne
kadar ne icat ederlerse etsinler, onların aklı şeytanî. Ama inananların aklı
İbrahim aleyhisselamın aklından. İbrahim aleyhisselam, aklı ile buldu
Allah’ı. Hz. Âdem’in aklından. Çünkü Hz. Âdem cansız bir cemâdat idi.
Cenâb-ı Hak can üfledi, pıskırma verdi. Onun için pıskırmak haktır.
Hak’tandır. Pıskırdığınız zaman da ‘elhamdülillah’ deyin. ‘Elhamdülillah’
dedi, Allah’a hamdetti. İblis ise o kadar ilmi ile, o kadar ameli ile Allah’a