Page 133 - Gülden Bülbüllere 1 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 133
Tasavvuf Sohbetleri -1 133
“Işık bağışlamak için,
önce ışık alan olmalısın.”
(16 Mayıs 1990)
Cüz’i irâde küllî irâdeye bağlıdır. Mü’minlerinki, Müslümanlarınki de,
inananlarınki de öyledir. Hayırlısı, her şeyin hayırlısını isteyelim. Gitmemiz
mi hayırlı? Durmamız mı hayırlı? Bir şey istediğimiz zaman olması mı
hayırlı? Olmaması mı hayırlı? Biz onu bilemeyiz. Sonra insanları dolandıran
rızkı. Gideceği yerden rızkı vardır. Ayrılacağı yerden rızkı kesilmiştir.
Alacağı, elde edeceği rızkın zamanı gelecek.
Meşâyihin bir tanesi müridini testi ile suya yollamış. Çeşmeden su getir
demiş. O da gelmemiş. Gecikmiş... Meşâyihinin hiç canı sıkılmamış. “Bu
gitti, niye gelmedi.” dememiş. Oradaki cemaatin canı sıkılmış.
“Bu kadar gitmek olur mu?” diye söylenmişler.
Meşâyihleri demiş ki:
“Gidin bakın. Eğer o derviş suyu testiye doldurmuş olarak bekliyorsa, o
onun tembelliğinden. Suyu doldurmadan bekliyorsa bizim rızkımız
gelmemiştir. Bize nasip olacak su gelmemiştir. Onu bekliyordur.”
Hakikaten gidiyorlar ki içi boş testi ile bekliyor. O zaman diyorlar ki:
“Sen buraya niçin geldin, niçin bekliyorsun?”
Hemen testiyi dolduruyorlar.
“İşte bize nasip olan su geldi. Bundan evvelki su bizim rızkımız
değilmiş.” demişler.
Rızık ezelîdir. Zamanı geldikçe Cenâb-ı Hak halk eder. Ezelde takdir
etmiştir. İnsan nerede bir bardak su içecek? Nerede bir lokma ekmek
yiyecek? Zamanı geldikçe halk ediyor. Zuhûra getiriyor.
Şimdi bunu nereye getireceğiz. Bu akşam buraya geldiniz. Mesela yiye-
ceğiniz bir lokma veya içeceğiniz bir su olabilir. Bu rızık sadece içecek veya
yiyecek de olmayabilir. Bugünkü sohbette ve hatmede nasibiniz var. Ruhun
gıdaları vardır. Onlar da ibadettir. Ameldir. Bu ibadeti nerede kazanacak? Bu
ameli nerede yapacak? Bunlar da takdirdir. Allah inanmışlardan etsin.
Hamdolsun, şükrolsun. İnandık, kabul ettik ki râbıta sahibi aldanmaz. Râbıta
sahibi meşâyihini unutmaz. Daima hayâli gözünde, sevgisi kalbindedir.
Râbıta sahibi budur. Cenâb-ı Hak, evliyâullâha vermiştir o yetkiyi.
Unutma beni
Unutmam seni,
Unutursan beni,
Unuturum seni
Mürit meşâyihi unutmazsa eğer, meşâyih onu unutmuyor.