Page 139 - Gülden Bülbüllere 1 - Abdurrahim Reyhan Erzincani
P. 139

Tasavvuf Sohbetleri -1                                           139

               Bunun için Allah’a şükür. Tasavvufa inanmak, tarikata inanmak haktır.
            Bir insan tarikata tasavvufa girmezse gâfil sayılıyor. Câhil sayılıyor.
               Çünkü bakınız:
               Bu denli ilme sahip iken İblis
               Senin ilmini bilmedi o telbis
               Çok  âlimler  var  ki  tarikata  girmişler.  Tarikatta  kemâl  sahibi  olmuşlar.
            Giremeyen  âlimler  de  kemâl  sahibi  olamamışlar.  Yetişkin  olamamışlar.
            Girmekten maksat yaşamaktır.
               Hak talibi için üç şey lazım:
               1. Zaman,
               2. Mekân,
               3. İhvan.
               Hak talibi: Allah’tan gelen ruhu Allah’a ulaştıran demektir.
               Arz üzerinde en çok duyulan ve bilinen tarikat Nakşibendî’dir. Niçin? El-
            hamdülillah, “Evliyalar serfirâzı Nakşibendî Hazreti.” Nakşibendî Efendimiz
            evliyaların  başıdır.  Serfirâzdan  maksat  evliyâların  en  yükseği.  Daha  ileri
            gitmiş, yükselmiş, reis-i evliyâ seçilmiş. Evliyâların başıdır.
               Pîrlerimiz giydiler tâcı, abâyı, hil’ati
               Yani Nakşibendî tarikatında yetişenler taç, aba, hil’at giyerler. Bu hil’at
            manevî.  Taç,  manevî  taç.  Manevî  abâ.  Taçtan  mana,  manevî  bir  pa-
            dişahlıktır. Fakat bu taç öyle bir taç ki maddî padişahların tacına benzemez.
            O zikir tacıdır. O Cenâb-ı Hakk’ın nurundan, feyzinden elde etmiş olduğu
            bir taçtır. Çünkü bir talip tarikata girip ders alınca, onun başına taç koyu-
            yorlar. Bu zikir tacıdır.
               Onun için:
               Hazret-i şeyhimden giymişem tâcı
            buyuruyor.
               Kelâmımızın başına dönelim:
               Evliyâlar serfirâzı Nakşibendî Hazreti
               Pîrlerimiz giydiler tâcı, abâyı hil’ati
               Âlemi kılmış ihâta himmetiyle nisbeti
               Biz gulâm-ı Nakşîbendiz râh u erkân bizdedir
               Tac: Zikir tacı. Hil’at: Halifelik. Abâ: Ehl-i beyte yaklaşmaktır.
               Hz. Resûlullâh’a yaklaşmaktır. Çünkü âl-i abâ, Peygamber Efendimiz’in
            cübbesi, O dört kimseyi aldı cübbesinin altına. O dört kişi Ehl-i Beyt oldular.
            Evlâd-ı Resûl oldular. Evlâd-ı Resûl’a da, Ehl-i Beyt’e de ne ile yaklaşıyor
            insan?  Onları  sevmekle.  Onlarla  muhabbet  etmekle.  Tarikatla  yaklaşıyor
            insan onlara. Onlara yaklaşan kimler olmuş? Velîler olmuş.
               Biz de velîlere yaklaşırsak velîlerle beraber, velîlerin yaklaştıklarına biz
            de yaklaşacağız. Velîlerin mazhar olduğu nimete biz de mazhar olacağız.
   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144